کد مطلب:36596 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اعتقادات

مقام عصمت براي پيامبران و امامان اكتسابي است يا اعطائي ؟

بينش كامل و عميقي كه نسبت به مصالح و مفاسد زشتي و زيبائي كارها به پيامبران و امامان داده شده موهبتي است كه از جانب خداوند به آنها كه در اثر همين موهبت هيچگاه آلوده ي به گناه نشده اند .
البته به طوري كه از دليل هاي عقلي و نقي به دست مي آيد خداوند هر موهبتي را كه به هر انساني عنايت كرده بر اساس قابليت و شايستگي او - بوده است و در مورد پيامبران وامامان نير همين طور است يعني نيروي عصمتي كه به آنان داده نشود باز هم با ديگران فرق خواهند داشت - يعني فداكاري و استقامت و انجام وظيفه و به طور كلي شايستگي آنان از - ديگران بيشتر خواهد بود .
اين جمله در دعاي ندبه گوياي همين حقيقت است:
« و شرطت عليهم الزهد في درجات هذه الدنيا الدنّيه . . . . . . . و علمت منهم الوفاء به فقبلتهم و قربتهم ؛ بر آنان زهد در دنيا را شرط كردي و آنان اين شرط را پذيرفتند و دانستي كه به اين پيامبران وفادار خواهند بود آنگاه آنان را پذيرفتي و مقرب درگاه خويش ساختي » .
بنابراين الطاف خاصّ خداوند درباره ي پيامبران و امامان راستين بدان جهت بوده كه مي دانسته آنا در راه بندگي از هيچ كوششي فروگذار نمي كنند و خود لياقت اين مقام را دارا هستند .